Şen Oyun - Komedinin Dramaturgisi

Özet

Komedyayı sırtını yasladığı ritüeller, değişim arzusu, kutlamaya, şölene duyduğu güçlü arzu ile ele almayı doktora öğrencilerimle yaptığım çalışmalar dolayımıyla istedim. Bir iki maskaranın kaba güldürüsü değil mi bu? Monolojik karakter? Traiv gedyanın kaderi, komedyanın talihi mi? Fars mı desek komedi mi? Elbette bu çalışma, türleri ayırmaya yönelik değil, birbiri içine geçen komiği yaratma aygıtlarının işleyişine yöneliktir. Türler bağlamında konuyu ele alanlar da dahil olmak üzere kendinden önceki bütün araştırmacıların emeğine saygı duyan bu model kitapçık, özellikle Bewis ve Zupancic olmaksızın düşünülmezdi. Komedya üzerine bütünlüklü bir yapı sunarak komedi yazımının analizine dayalı bir ders kaynağı oluşturma isteğinin monolojik sonucudur ve kaynakçada yer alan herkesin katkısı bu çalışmayı mümkün kılmıştır.

İÇİNDEKİLER

1. KOMEDYANIN ANASI: GÜLME

1.1. Gülmenin Hikayesi

1.2. Gülmenin Teorileri

2. KOMEDYANIN RITÜEL ÖĞELERI

2.1. Açık Saçıklığa Gülmek: Fallik Öğeler

2.2. Tiplerin Sığınağı: Maske

2.3. Mutlu Sonlar: Komik Ütopya

2.4. İ İkame Kurbanın Bitmeyen Çilesi

3. KOMEDININ TÜRLERI

3.1. Komedya

3.2. Fars                                                                  

3.3. Vodvil

4. KOMEDININ ARAÇLARI

4.1. Satir (Hiciv)

4.2. Parodi

4.3. Burlesk (Travesti)

4.4. Grotesk

4.5. İroni

5. KOMEDININ ÇALIŞMA PRENSIPLERI

5.1. Komedinin ‘Hareket’i

5.1.1. Mekaniklik

5.1.2. Dolantılar

5.1.3. Tekrar Eden Hareketler

5.2. Komedinin ‘Diyalog’u

5.2.1. Yanlış Anlamalar

5.2.2. Sözel Tekrarlar

5.2.3. Çifte Monolog

5.3. Komedyanın ‘Karakter’i

5.3.1. Ben ve Ben

5.3.2. Ben ve O

6. ACIKLI ABSÜRD GÜLÜŞTEN ABSÜRD SONRASI GÜLÜŞE

KAYNAKLAR